Powolutku do przodu

Witam wszystkich i nie będę tutaj oryginalna stwierdzając, że w porównaniu do niektórych koleżanek idzie mi powolutku, ale jednak do przodu :-)
W obecnym stadium obrazek prezentuje się następująco:

Po wszyciu powyższej ilości doszłam do następujących wniosków:

• Satynowa nitka wymaga zaprzyjaźnienia się, ale nie jest wcale taka straszna
• Kreinik jest jak zwykle świetny, ale wyszywanie podwójną nitką satynowej muliny z wplecioną podwójną nitką Kreinik to masochizm na zupełnie nowym poziomie :-)
• Chyba już nie wrócę do normalnej kanwa, a jeśli już, to nie większej niż 18
• Ze względu na powyższe lenię niedługo zaślepnę :-)

Oczywiście robię co mogę, aby uchwycić na zdjęciu to, iż kreinik wpleciony w serduszko i dużą gwiazdkę pięknie się mieni, ale na razie chyba tego nie widać. Musicie mi uwierzyć na słowo. Tą dużą gwiazdką jestem zauroczona - to chyba zresztą jest płatek śniegu.

Tutaj jeszcze wczorajsze serduszko i renifery.

Nie mogę już doczekać się zakończenia ramki i przejścia do środka :-)
Pozdrawiam wszystkie koleżanki wyszywające oraz kibicujące.